போதி நிழல் புனிதன் – புத்தர் பொன்மொழிகள்

சோதி முகத்தின் மோன ஒளி

போதி மரநிழலில் – திகழ்
  புத்தெழில் பொங்கும் புனிதனவன்
சோதி முகத்தினையே – மோனம்
  சூழ்ந்திடும் பூரண ஒளியெனலாம்.

புத்தர் பொன்மொழிகள்

மோதும் துயர்கெடவே – அருள்
  ஓங்கிடும் அன்புடன் ஞானமொழி
போதனை யாயுரைத்தான் – அவன்
   பொன்மலர் வாய்மொழி கேட்டுயர்வீர்!

வெற்றியின் மீது பற்று வேண்டாம்

வெற்றியே பகைவளர்க்கும் – பின்பு
  வெல்லப் பட்டார்க்கெலாம் துயர்விளைக்கும்
முற்றிலும் பற்றைவிட்டால் – வெற்றி
  மோகத்தை ஞானம் அழித்தொழிக்கும்.

தருமமே அருந்துணை

சுற்றமும் துணைவருமோ – தேகம்
  சுட்டெரிந் திறுதியில் கிடக்கையிலே
உற்றநல் தருமமொன்றே – உன்றன்
  உயிர்த்துணை யாக உடன்வருமே!

தருமம் எனும் நிலத்தில் ஆசை எனும் களை எடுப்பீர்

தருமம் எனும் நிலத்தில் – வாழ்வைத்
  தாழ்த்திடும் ஆசையாம் களை(இ)ருந்தால்
கருதும்மெய்ஞ் ஞானமென்னும் – உயர்
  கலப்பைகொண் டே(அக்) களைகளைவீர்!

தெளிவு விதை தூவி ஒழுக்க நீர் பாய்ச்சுவோம்

உன்னத மனநிலத்தில் – விடா
  முயற்சியாம் எருதுகொண் டே(இ)ழுப்போம்
பன்னரும் தெளிவுவிதை – தூவிப்
  பாய்ச்சுவோம் ஒழுக்கமாம் நீரினையே.

முக்தி அறுவடை

அழிவில்நிர் வாணமென்னும் – தெள்
  ளமுதத்தை அறுவடை செய்துவெல்வோம்
ஒழிவிலா முக்திநிலை – எய்தி
  உணர்வெலாம் ஒருநிலைப் படுத்திநிற்போம்.

நீயே உனக்கு அடைக்கலம், உன் வாழ்வுக்கு நீயே வழிகாட்டும் சோதி

அடைக்கலம் யாருமில்லை – உனக்(கு)
  அடைக்கல மாகநீ யே(இ)ருப்பாய்.
துடைத்துத் துயர்விலக்கும் – சுடர்ச்
  சோதியாய் நீயுனக் கே(இ)ருப்பாய்.

ஆன்ம ஜெயமே வீரம்

ஆயிரம் யானைகள் வீழ்த்திப் – படை
  ஆயிரம் வெல்வது வீரமும் அல்ல
மாய மனத்தினைக் கட்டி – ஆசை
  மாய்த்திடும் வீரமே மாவீர மாகும்.

மனக் கட்டுப்பாடே ஆயிரம் யாகம் வளர்த்ததற்கு சமம்

ஆயிரம் யாகம் வளர்த்துப் – பல்
  லாண்டுகள் ஆற்றிடும் வேள்விகள் வேண்டாம்
பாயும் மனத்தினை வென்றால் – அது
  பல்யாகம் செய்ததன் பலனினைத் தருமே.

தானே தனக்குத் தலைவன்

தனக்குத் தானேதனித் தலைவன் – என்றும்
  தனக்குத் தானே தனிச் சுடர்மிகும் சோதி
தனக்குத் தானே சரண் புகுந்தால் – என்றும்
  தன்னை வருத்திடும் தளைகளும் அறுமே.