கோளறு பதிகம் பாடல் விளக்கம்

காப்பு

இது கோளறு பதிகத்தின் முதல் பாட்டு. இறைவனை நெஞ்சில் நினைத்து எந்நாளும் தியானிக்கும் அடியவர்களுக்குக் கோள்களால் எந்த விதமான குறையும் ஏற்படாது என்பதை அறுதியிட்டுக் கூறும் அருமையான பாடல்.

வேயுறு தோளிபங்கன் பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

வேயுறு தோளிபங்கன் பாடல் விளக்கம்

வேயுறு தோளி பங்கன்

உமையம்மையாரிடம் ஞானப்பாலுண்டு மெய்யறிவு வாய்க்கப்பட்ட திருஞானசம்பந்தர் இறைவனை உமையொருபாகராகவே பார்த்தார். சிவமும் சக்தியும் சேர்ந்த நிர்மல சொரூபமாகவே ஈசனை வணங்கிய சம்பந்தர், கோளறு பதிகத்தின் ஒவ்வொரு பாடலின் ஆரம்பத்திலும் உமையுடன் இறைவன் திகழும் திருக்கோலத்தைப் போற்றித் துதிக்கிறார்.

‘வேய்’ என்றால் மூங்கில் என்று பொருள். மங்கையர் தோளுக்கு உவமையாக மூங்கிலைச் சொல்வது சங்க இலக்கிய மரபு. ‘வேல் உண் கண் வேய்த்தோள் அவட்கு’ என்ற திருக்குறளும் இங்கு நோக்கற்குரியது.. மேலும் மூங்கில் என்பது மங்கலப் பொருளாகவும் போற்றப்படுவதால், ‘கோளறு பதிகம்’ என்னும் இந்த நலம் தரும் பதிகத்தை ‘வேய்’ என்னும் மங்கலச் சொல்லோடு தொடங்குகிறார் சம்பந்தர்.

சம்பந்தர் இரண்டாம் திருமுறையில் மற்றுமோர் இடத்திலும் வேயுறு தோளி பங்கனைப் போற்றிப் பாடியுள்ளார். பதிகம் பாடி அருளிய தலம் : திருவெண்காடு. அந்தப் பாடல் (நன்மக்கட்பேறு அருளும் பதிகம்) பின்வருமாறு :

இப்பாட்டின் பொருள் : மூங்கிலைப் போன்ற மென்மையும் பசுமை நிறமும் உள்ள தோளைப்பெற்ற உமாதேவியைத் தன் பங்கிலே வைத்தருளும் இறைவனுக்குரிய திருத்தலமாகிய திருவெண்காட்டில் உள்ள முக்குள நீரில் தோய்ந்து நீராடும் பக்தர்களைத் தீவினைகள் அணுக மாட்டா; பேய்களும் அடைய மாட்டா; முன்பே அடைந்திருந்தாலும் அப்பேய்களின் பிடியிலிருந்து மீள்வர். நன்மக்கள்பேறு வேண்டுமென்றால் அதனையும் பெற்று, அதனோடு மனத்தில் வேறு எவற்றையெல்லாம் நினைத்தார்களோ அவற்றையும் பெறுவார்கள். இவற்றை அடைவதுபற்றிச் சிறிதளவும் சந்தேகிக்க வேண்டாம்.

விடம் உண்ட கண்டன்

சிவபெருமான் பாற்கடலில் எழுந்த ஆலகால விஷத்தைத் தன் கண்டத்தில் அடக்கி, தேவர்களைக் காத்து அமுதமும் அளித்தான். அவ்வாறு தன்னிடம் அபயம் புகுந்த தேவர்களைக் காத்தவன், திருவடிகளைச் சிக்கெனப் பிடித்துப் பக்தியில் திளைக்கும் அடியவர்களுக்குக் கோள்களால் வரும் தீமையையெல்லாம் தடுத்துத் தனக்குள் அடக்கி, அவர்களுக்குச் சிவபதம் என்னும் அமுதத்தையும் அளிப்பான். இவ்வுண்மையைப் பறைசாற்றுவதுபோல், ‘விடம் உண்ட கண்டன்’ என்று மூன்றே சொற்களில் குறிப்பிட்டு அடியவர் மனதினில் அமுதினைப் பொழிகிறார் சம்பந்தர்.

மிக நல்ல வீணை தடவி

உள்ளத்தில் இறைவன் வீற்றிருப்பதால் விளையும் தெய்வ அனுபவ நிலையை வீணையின் மங்கல ஓசையினால் உண்டாகும் பேரின்ப நிலையோடு இங்கு ஒப்பிடுகிறார் சம்பந்தப் பெருமான். மிக நல்ல வீணையைத் தடவிய ஓசை எவ்வாறு உள்ளத்தில் களிப்பேற்றி எல்லாக் கவலைகளையும் மறக்கும்படியாகச் செய்கிறதோ, அவ்வாறு இறைவன் உள்ளத்தில் புகுந்த அந்தக் கணமே எல்லா வினைகளையும் அறுத்து நாள்களாலும் கோள்களாலும் உண்டாகும் தீமைகளைத் தடுத்து நம்மைப் பேரின்ப நிலையில் ஆழ்த்துகிறான் என்பதை மிக அழகாக இங்கு மொழிகிறார் சம்பந்தர்.

ஈசனின் திருவடி நிழலானது மாசற்ற வீணையின் ஒலியைப் போன்றது என்று மனமுருகப் பாடிய அப்பர் சுவாமிகளின் பாடல் இங்கு ஒப்பு நோக்கத் தக்கது.

உளமே புகுந்த அதனால்

‘தேவர்பிரான் மறிப்பு அறியாது வந்து உள்ளம் புகுந்தான்’ என்பார் திருமூலர். மறிப்பு என்றால் தடை என்று பொருள். அதாவது, இறைவன் எந்த விதத் தடையும் இன்றி மனத்திற்குள் புகுந்தான் என்கிறார். இறைவன் நம் மனத்தை ஆட்கொண்டு எழுந்தருளுவதற்கு எவையெல்லாம் தடைகளாக இருக்கும் என்று பார்த்தால் முதலில் ‘நான்’ என்னும் அகங்காரம் பெருந்தடை எனலாம். மேலும், திருவருளில் நாட்டமின்மை, திரு ஐந்தெழுத்தை ஓதாமை, அன்பற்ற தன்மை இவையாவும் இறைவன் அருள் நம்மேல் படுவதற்குத் தடைகளாக இருக்கின்றன. ஆனால், நாதன் நாமம் நமச்சிவாயத்தை நாளும் நவிலும் நற்சிந்தையரான ஞானசம்பந்தரின் பால்மனம் மாறாத நெஞ்சில் தடைகள் ஒன்றும் இல்லை. இறைவனை வரவேற்பதற்காக அவரது மனக்கதவு எப்போதும் திறந்தே இருக்கும். கடவுளை வழிபடும் நேரம் என்று தனியாக ஒதுக்காமல், எப்போதும் சிவத்தியானத்தில் மூழ்கி இருப்பார் சம்பந்தர். அதனால், இறைவனால் வெகு சுலபமாக அவரது உள்ளத்தில் நுழைந்து அருள்பாலிக்க முடிந்தது. தம் மனத்தை இவ்வாறு கவர்ந்து ஆட்கொண்ட இறைவனைப் பார்த்து ‘என் உள்ளம் கவர் கள்வர்’ என்று தாம் முதல்முதலில் பாடிய பாட்டிலேயே அவர் உள்ளம் உருகி உரைத்ததையும் இங்கு நாம் நினைவுபடுத்திக் கொள்ளலாம்.

மாசறு பதிகம்

மேலும், வேயுறு தோளிபங்கன் என்னும் இந்தப் பாடலில், ‘குற்றமற்ற’ என்னும் பொருள்படும் சொற்கள் இரண்டு பயின்று வந்துள்ளன. கங்கை நீரின் குற்றமற்ற தெளிந்த நீரின் பெருமையைச் சொல்லும்போது ‘மாசறு’ என்னும் சொல்லைப் பயன்படுத்துகிறார் சம்பந்தர். மற்றொரு இடத்தில் நவக்கிரகங்களால் குற்றம் குறைகள் ஏற்படாது என்பதைச் சொல்லுவதற்கு ‘ஆசறு’ என்னும் வார்த்தையைக் கையாண்டுள்ளார். அருமையான தமிழ்ச்சொற்களான ‘மாசு’ மற்றும் ‘ஆசு’ இரண்டும் ‘குற்றம்’ என்னும் பொருளைத் தருவன.

‘மாசறு’ மற்றும் ‘ஆசறு’ என்னும் இவ்விரண்டு சொற்களையும் கொண்டு, ‘குற்றமற்ற தெளிந்த நீரை உடைய கங்கையைத் தலைமேல் அணிந்த இறைவன், நம் வாழ்வில் கிரகங்களினால் குறைகள் ஏற்படாமல் குற்றங்களைத் தடுத்துக் காப்பான்’ என்று உள்ளத்தில் பெருநம்பிக்கை ஊட்டுகிறார் சம்பந்தப் பெருமான்.

நல்ல நல்ல

‘வேயுறு தோளிபங்கன்’ என்னும் இந்தப் பாடலில் ‘நல்ல’ என்னும் மங்கலச் சொல் ஐந்து முறை வந்துள்ளது. இந்தப் பாடலைத் தினமும் காதலாகிக் கசிந்து கண்ணீர் மல்கப் பாடுபவர்களுக்கு, தீமைகள் விலகி என்றும் நன்மையே விளையும் என்பதை உணர்த்தும் வகையில் ‘நல்ல’ என்னும் இந்த மங்கலச் சொல் அமைந்துள்ளமை காண்க.

‘இந்த உலகத்தில் நலமுடன் வாழலாம். குறைவற்ற நற்கதி பெறலாம். இத்தகைய பேற்றினை அருளுவதற்காகவே பெண்களில் நல்லாளாகிய உமையம்மையுடன் திருக்கழுமலம் என்னும் திருத்தலத்தில் சிவபெருமான் வீற்றிருந்து அருள்கின்றான்.’. இந்தப் பொருள்பட அமைந்த ‘மண்ணில் நல்லவண்ணம்’ என்னும் பாட்டிலும் ‘நல்ல’ என்னும் மங்கலச் சொல்லை ஒவ்வொரு அடியிலும் கையாண்டிருக்கிறார் நம் ஆளுடையபிள்ளையார்.

Kolaru Pathigam Verse 1 – Meaning

Lord Siva, as Ardhanareeshwara, gave his half body to the beautiful Parvati. To save the world from evil, He drank the Halahala poison and held it in his Divine throat. Playing the sweet music from the Veenai, He, whose head is adorned with the Crescent and the Ganges, entered my heart and pervades all the space. Because of His presence in my heart, no harm would arise from the effects of the Grahas : Sun, the Moon, Mercury, Venus, Mars, Jupiter, Saturn and the two Serpents Rahu and Ketu. The Grahas would only have positive impacts on the devotees of Lord Shiva.

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

முரண்பாடுகள் நிறைந்தது உலகம். இந்த உலகத்தைத் தோற்றுவித்து, இயக்கி, நன்மை பெருக்கி தீமைகளை அழிக்கும் இறைவனும் இருமைகள் நிறைந்த முரண்பாடுகள் கொண்டு விளங்குகிறான். கடுமை-மென்மை, காத்தல்-அழித்தல், ஆண்-பெண், சாந்தம்-சீற்றம், மயக்கம்-தெளிவு போன்ற ஒன்றுக்கொன்று முரண்பாடுடைய குணங்கள் உடையவன். இந்த உண்மையைக் கோளறு பதிகத்தின் ஒவ்வொரு பாடலின் மூலமும் நமக்குத் தெளிவிக்கிறார் சம்பந்தர்.

எலும்பு, பன்றிக் கொம்பு, ஆமை ஓடு போன்ற அச்சம் தரக்கூடிய பொருள்களை மார்பில் அணிந்தவன் சிவபெருமான். அதே சமயம், இந்தக் கடுமையான பொருள்களின் தன்மையோடு சற்றும் ஒவ்வாத மெல்லியலாளாகிய உமையம்மையைப் பிரியாமல் இடப வாகனத்தில் வீற்றிருக்கிறான்.

இக்கருத்தினை மேலும் வலியுறுத்தும் வகையில், மூன்றாம் திருமுறையில், திருக்குடமூக்கு என்னும் திருத்தலத்தைப் போற்றிப் பாடும்போது, எலும்பும், கொம்பும், ஆமையோடும் உமையாளை வெருவச் செய்வன என்றும், உமையம்மைக்கு மகிழ்வூட்டும் வண்ணம் கொக்கரை என்னும் வாத்தியம் இசைத்துப் பாடவல்லவன் இறைவன் என்றும் குறிப்பிடுகிறார் சம்பந்தர்.

மிக்கரை தாழவேங்கை உரி ஆர்த்து உமையாள் வெருவ
அக்கு அரவு ஆமை ஏனமருப்போடு அவை பூண்டு அழகார்
கொக்கரையோடு பாடலுடையான் குடமூக்கு இடமா
எக்கரையாரும் ஏத்த இருந்தான் அவன் எம் இறையே.

அக்கு = எலும்பு, அரவு = பாம்பு, ஆமை = ஆமை ஓடு, ஏனம் = பன்றி, மருப்பு = கொம்பு, கொக்கரை – நாதஸ்வரம் போன்ற இசைக்கருவி

‘என்பொடு கொம்பொடாமை’ என்னும் இந்தப் பாட்டில், இறைவன் திருவுருவில் விளங்கும் மற்றுமொரு முரண்பாட்டையும் நமக்குத் தெரிவிக்கிறார் சம்பந்தர். சிவபெருமான் தன் சிரசில் மனத்தை மயக்க வைக்கும் ஊமத்தை மாலை அணிந்திருப்பவன். கூடவே, தெளிந்த நீரை உடைய கங்கையையும் சடைமேல் தரிப்பவன். இவ்வாறு, மயக்கத்தையும் தெளிவையும் உண்டாக்குபவன் இறைவன் என்னும் தத்துவத்தை இங்கு விளக்குகிறார் சம்பந்தர். ‘மயக்கமாய்த் தெளிவும் ஆகி’ என்ற அப்பர் வாக்கும் இங்குக் கருதத் தக்கது.

எலும்பு, கொம்பு, ஆமை ஓடு போன்றவை சிவபெருமானின் சீற்றத்தின் விளைவைக் குறிப்பவை. ஊமத்தை, கங்கை போன்றவையோ சிவபெருமானின் தணிந்த தன்மையைக் குறிப்பவை. தீயவர்களிடம் சினமும், தஞ்சம் அடைந்தவர்களுக்கு அருளும், பக்தர்களிடம் அன்பும் காட்டவல்லவன் சிவபெருமான். எனவே, நம் வாழ்வில் முரண்பாடுகள் யாவும் நீக்கி நாளும் கோளும் வாட்டாமல் நம்மையும் அளித்துக் காப்பான். இது நிச்சயம், என்று ஆணையிட்டுச் சொல்கிறார் சம்பந்தர்.

Kolaru Pathigam Verse 2 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பதம் பிரித்தல்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

‘வேயுறு தோளிபங்கன்’, ‘என்பொடு கொம்பொடாமை’ என்னும் முதலிரண்டு பாடல்களில் கோளும் நாளும் செய்யும் தீமையிலிருந்து தடுத்து ஆட்கொள்பவனாக இறைவனின் தன்மையைப் போற்றிப் பாடிய சம்பந்தர், ‘உருவளர் பவளமேனி’ என்னும் இந்த மூன்றாவது பாடலில் அழகு, ஒளி, தூய்மை, மணம் முதலிய உயர்ந்த தன்மைகள் கொண்ட இறைவன், செல்வம், தைரியம், வெற்றி முதலிய வரங்களை வழங்கும் பிற தெய்வங்களின் அருளையும் நமக்குக் கிடைக்கச் செய்வான் என்று தெரிவிக்கின்றார்.

பவளம் போன்ற மேனியானது அழகையும், திருநீறானது ஒளியையும், எருதின் வெண்மை தூய்மையையும், கொன்றை மலர் நறுமணத்தையும் உணர்த்திக் காட்டுவன. இறைவனின் உருவழகைப் பாடும்போது சுந்தரமூர்த்தி நாயனாரும் ‘பொன்னார் மேனியனே! புலித் தோலை அரைக்கு அசைத்து, மின்னார் செஞ்சடைமேல் மிளிர் கொன்றை அணிந்தவனே!’ என்று சிவபெருமானின் மேனி பொன்னொளி படர்ந்தது என்று போற்றுவது இங்கு ஒப்பு நோக்கத் தக்கது.

இறைவனின் அருளானது கொன்றை மலரின் வாசனை போல நம் உள்ளத்தில் பேரானந்த வெள்ளத்தைத் தோற்றுவித்து வாழ்வை வளப்படுத்தும் என்ற கருத்தைத் தெரிவிப்பதற்காகவே இந்தப் பாடல் உட்பட இப்பதிகத்தில் ஐந்து பாடல்களில் கொன்றை மலரின் சிறப்பைக் குறிப்பிடுகின்றார் சம்பந்தர். இறைவனையும் கொன்றையையும் எப்போதும் இணைத்துப் பாடியதாலோ என்னவோ, சம்பந்தரைப் போற்றிப் பாடும்போது சுந்தரமூர்த்தி நாயனாரும் தாம் இயற்றிய திருத்தொண்டத் தொகையில் இவ்வாறு மொழிகின்றார்:

வம்பறா வரிவண்டு மணநாற மலரும்
   மதுமலர்நற் கொன்றையான் அடியலாற் பேணா
எம்பிரான் சம்பந்தன் அடியார்க்கும் அடியேன்

(பொருள் : நறுமணத்தை நாடிச்செல்லும் வரிகளையுடைய வண்டுகள் வாசனையினால் களிப்புற்று ஆடும் தேன்சொட்டும் மலராகிய கொன்றையினைத் தன் திருமுடியில் அணிந்த சிவபெருமானின் திருவடியைத் தவிர வேறொன்றையும் போற்றாத எம் தலைவனாகிய திருஞானசம்பந்தனின் அடியவர்களுக்கெல்லாம் நான் அடியவன்)

Kolaru Pathigam Verse 3 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பதம் பிரித்தல்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

மதிநுதல் மங்கை

வடபால் இருந்து மறை ஓதிய பரமன்

சிவபெருமானின் திருவடிகளை நாடித் தவம் செய்து, ஐம்புலன்களையும் வென்று, ‘உண்மைப் பொருளைத் தந்தருள்’ என்று சனகர் முதலான ஞானியர் நால்வர் வேண்டிப் பணிந்தனர். இறைவன் அவர்கள்முன் தட்சிணாமூர்த்தியாகத் தோன்றி, தழைத்து விரிந்த அழகிய கல்லால விருக்ஷத்தின் கீழ் அமர்ந்து, வேதப் பொருள்களையும், அறம், பொருள், இன்பம், வீடு ஆகியவற்றின் நெறிகளையும் போதித்தார். இந்த அருள் உபதேச நிகழ்வையே சம்பந்தர் இங்கு ‘வடபால் (ஆலமரத்தின் கீழ்) இருந்து மறை ஓதிய பரமன்’ என்ற சொற்களினால் குறிப்பிடுகிறார். அவ்வாறு, அன்று அச்சான்றோர்களுக்கு அறத்தை உபதேசித்தவன், நமக்கும் நல்ல வழி காட்டுவான் என்று தெரிவிப்பதற்காகவே இவ்வாறு மொழிந்திருக்கிறார் நம் சம்பந்தப் பெருமான்.

கொதியுறு காலன்

சிவபிரானது அட்ட (எட்டு) வீரச்செயல்களில் ஒன்றான காலனை உதைத்து மார்க்கண்டேயர்க்கு அருளிய திருச்செயலை இங்கு ‘கொதியுறு காலன்’ என்னும் வார்த்தைகள் மூலம் நமக்கு நினைவுபடுத்துகிறார் சம்பந்தர். மார்க்கண்டேயர் சிவபூஜை செய்யும்போது மிகுந்த சினத்துடன் (கொதியுறு) காலன் அவர் உயிரைப் பறிக்க வந்தான். சிவபிரான் அவர் பூஜைக்கு இரங்கி, ‘என் அடியான் உயிரைக் கவராதே’ என்று காலன் மார்பில் காலால் உதைத்தார். காலன் உருண்டு வீழ்ந்து அலறினான். இந்த வீரத் திருச்செயலைப் போற்றும் சம்பந்தர், இதன்மூலம் ‘காலனால் சிவனடியார்க்கு ஓர் இன்னலும் நேராது; காலன் நமக்கு நல்லதே புரிவான்’ என்று உணர்த்துகிறார்.

Kolaru Pathigam Verse 4 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

எந்தை

வெஞ்சின அவுணர்

அந்தகாசுரன், இடும்பன், இரணியாக்கன், சலந்தரன் முதலிய அரக்கர்களை அழித்த வீரத் திருச்செயல்களைப் போற்றும் சம்பந்தர், அத்தகைய கொடிய அரக்கர்களை அழித்துத் தீமையைத் தடுத்த சிவனார் நமக்கு நேர இருக்கும் தீமைகளிலிருந்தும் தடுத்துக் காப்பார் என்று இங்கு அறுதியிட்டுச் சொல்கிறார்.

Kolaru Pathigam Verse 5 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

வாள்வரி அதளது ஆடை

Kolaru Pathigam Verse 6 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

அடைவார் ஒப்பு இளமதியும் அப்பும்

தம்மிடம் அடைக்கலமாகப் புகுந்த சந்திரனுக்கும் (இளமதி) கங்கைக்கும் (அப்பு = தண்ணீர் = கங்கை) தன் சடைமுடியில் இடமளித்து அருளிய திருச்செயலை நினைவூட்டும் வகையில் இந்த வரி அமைந்துள்ளது .

முன்பு ஒருநாள், பிரஜாபதிகளில் ஒருவனான தக்சன், சந்திரன்மேல் சினம் கொண்டு ஒவ்வொரு நாளும் சந்திரனின் ஒரு அழகு குறைந்து தேய்ந்து அவன் மறைந்து போகுமாறு சாபம் விடுத்தார். பதினான்கு அழகு குறைந்த நிலையில் சந்திரன் தன்னைக் காக்கவேண்டி சிவபெருமானை நோக்கித் தவமிருந்தான். தக்‌சனின் சாபத்திலிருந்து சந்திரனைக் காப்பாற்ற சிவபிரான் சந்திரனைத் தன் தலையில் சூடிக்கொண்டார். தன்னை நாடி வந்தவர்கள் பிணிகள் தரும் துன்பத்தால் தேய்ந்து நோகாமல் சிவனார் காப்பார் என்று இந்தக் குறிப்பின் மூலம் சம்பந்தர் இங்கே தெரிவிக்கின்றார்.

சந்திரனைக் காக்கத் தன் சடையில் அவனுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்த சிவபெருமான், பூலோகத்தை நோக்கிப் பாய்ந்து வந்த கங்கைக்கும் தன் சடையில் இடம் கொடுத்து கங்கையின் வேகத்தைத் தடுத்து பூலோகத்தைக் காத்தார். கங்கையின் வேகத்தைத் தடுத்து பூமி பொறுக்கும் அளவுக்கு நீரை அளித்த சிவபெருமான், எப்போதும் அலைபாயும் நம்முடைய மனத்தின் வேகத்தைத் தடுத்து, உள்ளத்தை நன்னெறியில் செலுத்தி, பொறுமையும் நற்சிந்தனைகளையும் வளர்த்து அருள்புரிந்து நம்மை ஆட்கொள்வார் என்று தெளிவாகப் புரியவைக்கிறார் திருஞானசம்பந்தர். ‘வேகம் தடுத்து ஆண்ட வேந்தன் அடி போற்றி’ என்று மாணிக்கவாசகர் மொழிந்ததையும் இங்கு ஒப்பு நோக்கலாம்.

Kolaru Pathigam Verse 7 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

வேள் பட விழி செய்தவன்

இலங்கை அரையனின் அகந்தை அழித்து அருளியவன்

திருஞானசம்பந்தரின் எல்லாப் பதிகங்களிலும் எட்டாவது திருப்பாட்டு இராவணனைப் பற்றியும், ஒன்பதாவது திருப்பாட்டு பிரமன், மால் பற்றியும், பத்தாவது பாட்டு சமண, புத்தர் பற்றியும் வருவது வழக்கம். அந்த வழக்கத்தை ஒட்டியே, கோளறு பதிகத்திலும் இந்த எட்டாவது பாடல் இராவணனின் அகந்தையை அழித்து அவனுக்கு அருள்புரிந்த விதத்தைப் போற்றுகின்றது. தென்னிலங்கை வேந்தனாகிய இராவணன், முன்பு தன் அறியாமையினால் கயிலை மலையினை எடுக்க முயன்றான்.அப்போது அம்மலையின்கீழ் அகப்பட்டுத் தலைகளும், தோள்களும் நசுங்கி அல்லலுற்றான். தன் தவறை உணர்ந்து அதனைப் பொறுத்தருளும்படி இறைவனை வேண்டி இசைச் பாடல்களால் துதித்தான். அவனது இசைப்பாடலைக் கேட்டு நெகிழ்ந்த சிவபெருமான் அவனுக்கு அருள்புரிந்த விதத்தை அறிவுறுத்துவது இந்த எட்டாம் திருப்பாட்டாகும்.

இதிலிருந்து நாம் உணரக்கூடிய உண்மை என்னவென்றால், இராவணன் போன்ற அகந்தைமிக்கவர்களினால் நேரக் கூடிய இடர்களையெல்லாம் இறைவன் தடுத்து நீக்குவான்; மேலும், இராவணன் போல் தவறை உணர்ந்து பக்தியினால் பாடித் துதிப்போரை மன்னித்து ஏற்றுக்கொள்ளும் தாயுள்ளம் படைத்தவன் இறைவன். இந்த உண்மையை உணர்ந்தவர்களுக்கு எந்தத் துயரமும் அணுகாது என்று புரியவைக்கிறார் சம்பந்தர்.

Kolaru Pathigam Verse 8 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

மலர்மிசையோனும் மாலும் அடிமுடி தேடியும் காணமுடியாதவன்

Kolaru Pathigam Verse 9 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

விசயற்கு நல்கு குணமாய வேட விகிர்தன்

பஞ்ச பாண்டவர்களில் ஒருவனான அருச்சுனன் (விசயன்) ஒருசமயம் சிவபெருமானைத் தியானித்துக் காட்டில் கடுந்தவம் புரிந்து கொண்டிருந்தான். அச்சமயம், சிவபிரான் அவனுடைய தவநிலையைச் சோதிக்கும் பொருட்டு, வேடனாகத் திருவுருவம் கொண்டு, கையில் வில்லுடனும், வேட்டை நாய்கள் சூழ அக்காட்டிற்குச் சென்றார். உமாதேவியையும் (கொத்தலர் குழலி) வேட்டுவச்சியாக உடனழைத்துச் சென்றார். அருந்தவத்தில் இருந்த அருச்சுனனுடன் ஒரு பன்றியின் காரணமாகப் பெரும்போர் செய்து, விசயனின் வில் ஒடிந்து வீழவும், அவன் உடலில் அம்பு தைக்கவும், அவனை வென்று அவன் தவவலிமையைச் சோதித்தார். பின்னர், அவனது தவத்துக்கு இரங்கி அவனுக்குப் பாசுபதம் என்னும் அஸ்திரத்தைத் தந்தருளினார்.

இந்தத் திருச்செயலின் பெருமையை அறிவிப்பதன் மூலம், ‘தனது திருவிளையாடல்களால் களிக்கும் இறைவன் நமக்குச் சோதனைகள் பல கொடுத்தாலும், இறுதியில் பெருவரங்கள் அருளிக் காப்பான்; அருச்சுனனுக்குப் பாசுபதம் கொடுத்து அவனைப் பாரதப் போரில் வெற்றியடைய உதவியது போல, புத்த சமணர்களிடம் நடக்க இருக்கும் வாதப்போர்களிலும் பக்கபலமாக நின்று வெற்றி பெறத் துணைநிற்பான்’ என்று உணர்த்துகிறார் சம்பந்தர்.

புத்தரோடு சமணர்களை வாதில் அழிவிக்கும் அண்ணல்

திருஞானசம்பந்தரின் எல்லாப் பதிகங்களிலும் 8-வது திருப்பாட்டு இராவணனைப் பற்றியும், ஒன்பதாவது திருப்பாட்டு பிரமன், மால் பற்றியும் பத்தாவது பாட்டு சமண, புத்தர் பற்றியும் வருவது வழக்கம் என்று முன்னர் கண்டோம். அந்த மரபைப் பின்பற்றியே, கோளறு பதிகத்தின் இந்தப் பத்தாவது திருப்பாட்டிலும் சமணர்கள் மற்றும் பெளத்தர்களை வாதத்தில் வெல்ல ஆலவாய்க் கடவுளின் திருநீறு துணைநிற்கும் என்று அருள்கின்றார் சம்பந்தர்.

Kolaru Pathigam Verse 10 – Meaning

பொருளடக்கம்

பாடல் வரிகள்

பாடல் பொருள்

பாடல் விளக்கம்

சம்பந்தர் பாடிய ஒவ்வொரு பதிகத்திலும் இறுதிச்செய்யுள் ‘திருக்கடைக்காப்பு’ எனப்படும். இந்த இறுதிப் பாட்டில் தான் தம்மைப் பற்றியும், பதிகத்தின் சிறப்பைப் பற்றியும், அப்பதிகத்தை ஓதுபவர்கள் அடையும் பலன்கள் பற்றியும் அவர் குறிப்பிடுவது வழக்கம். கோளறு பதிகத்தின் திருக்கடைக்காப்புச் செய்யுளில் முதலில் தாம் பிறந்த பதியான பிரமாபுரத்தின் நிலவளத்தையும் செல்வச்செழிப்பையும் பெரிதும் போற்றுகின்றார்.

பிரமாபுரம் அல்லது பிரமனூர் என்பது சீர்காழியின் பன்னிரண்டு பெயர்களுள் ஒன்று. பிரமாபுரம், வேணுபுரம், புகலி, வெங்குரு, தோணிபுரம், சிரபுரம், புறவம், சண்பைநகர், சீகாழி, கொச்சைவயம், பூந்தாராய், கழுமலம் ஆகிய பெயர்களை உடையதாகச் சீர்காழி விளங்குகின்றது என்பதை சம்பந்தர் பாடிய இந்தத் ‘திருசக்கரமாற்று’ பாடல் மூலம் நாம் அறியலாம் :

Kolaru Pathigam Verse 11 – Meaning

பொருளடக்கம்